Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Kruhelu Wielkim
[tab name=”1″]Drewniana greckokatolicka cerkiew, wzniesiona we wsi Kruhel Wielki. Zabytek Szlaku Architektury Drewnianej. Cerkiew w Kruhelu Wielkim jest jedną z najstarszych cerkwi w Polsce. Dokładna data jej budowy nie jest znana, o jej istnieniu wspomina dokument z roku 1630, dotyczący sporu pomiędzy popem a dzierżawcą wsi. Przyjęto więc, że powstała ona w początkach XVII wieku. Była cerkwią filialną parafii w Prałkowcach. Gruntowną przebudowę przeszła cerkiew w roku 1884. Podwyższono wtedy ściany wszystkich pomieszczeń, w babińcu (pomieszczenie dla kobiet) i prezbiterium wycięto okna, zlikwidowano przegrodę ikonostasową oraz poszerzono przejście pomiędzy babińcem a nawą. Od roku 1946 cerkiew nie była użytkowana i powoli niszczała. [/tab]
[tab name=”2″]W roku 1988 przystąpiono do odrestaurowywania budowli. W roku 1989 została całokowicie rozebrana, a poszczególne elementy poddane zostały konserwacji (wymieniono m. in. część spróchniałych belek). Prace remontowe szły jednak bardzo opornie i dopiero pod koniec lat 90. XX wieku zakończono konserwację cerkwi. Do dziś jest nieużywana, choć w planach jest przywrócenie jej funkcji sakralnych. [/tab]
[tab name=”3″]W świątyni nie zachowały się niestety elementy pierwotnego wyposażenia. Część przewieziono do Działu Sztuki Cerkiewnej Muzeum Zamku w Łańcucie. Resztę skradziono lub uległa zniszczeniu. Na północnej ścianie nawy oraz na kopule widnieją pozostałości po XIX wiecznej polichromii. W prezbiterium na ścianie zachodniej i w babińcu na ścianie wschodniej widoczne ślady po dawnym sklepieniu, można więc ocenić jak niska była cerkiew przed przebudową z roku 1884. Przy cerkwi stoi XVIII wieczna, drewniana dzwonnica słupowa. Dookoła cerkwi umiejscowiony jest cmentarz ze współczesnymi nagrobkami. [/tab]
[end_tabset]
[flagallery gid=6]